Eindelijk regen!

Ouahigouya, vrijdag 14 juli 2006

Negen lange dagen heeft iedereen uit Ouahigouya en omstreken moeten wachten. Gisteren hoorden we nog zeggen: geen regen de volgende drie dagen, dat zou een catastrofe zijn. De temperatuur stijgt elke dag als het niet regent, tot de warmte weer wolkenvorming veroorzaakt en er een nieuw onweer losbarst.

Vannacht is het nauwelijks afgekoeld: we zijn gaan slapen bij 37 graden, en vanochtend stond de thermometer nog op 33. Omdat er al wat muggen zijn slapen we binnen, met een ventilator.

Vanmiddag pakten de wolken samen en werd het pekzwart aan de horizon. De regens komen juist op tijd. In juli zou het om de drie dagen moeten regenen voor een optimale groei van de jonge mil- en sorghumplantjes. Vanochtend stonden ze er maar zielig bij, in de kurkdroge aarde, onder een hete zon.

Ook wij waren juist op tijd vandaag. De boeren van Koumna die met rijst experimenteren wachten op de mest. Net als het zaad, krijgen ze die van OCADES onder vorm van een lening. Het projectje draait rond het beter benutten van bestaande stuwdammen: tijdens het regenseizoen telen de boeren rijst en tijdens het droge seizoen irrigeren ze hun velden om groenten te kweken. Koumna is heel slecht te bereiken tijdens het regenseizoen: je moet er door een vallei die snel overstroomt. Als je in Koumna bent en het begint te regenen, dan geraak je er niet meer weg. Geladen met anderhalve ton meststoffen (uit Japan!), komen we onder een dreigende hemel in het dorp aan. Met moeite steken we het valleitje over.

Na het uitladen, steekt er een stevige wind op. Een stofwolk doemt op aan de horizon. Terwijl het zand en stof over de vlakte wordt geslingerd, haasten we ons terug, door het valleitje richting Ouahigouya. Net op tijd. De eerste modderige druppels vallen al uit de hemel.

Als het hier regent, staat al gauw het landschap blank. De regen is zo hevig dat de bodem dadelijk dichtgeslagen wordt en het water grote plassen vormt. Heel weinig water dringt de bodem in. Zo komt het dat bodemerosie in een dergelijk vlak land toch een reuzenprobleem is. Het massale regenwater spoelt de zachte hellingen af en sleurt alles mee.

Maar vandaag denkt daar niemand aan. De inwoners van Yatenga, onze provincie, zijn maar wat blij dat de regen hun graan zal doen groeien.