de legende van god en de pad

Ouahigouya, donderdag 29 juni 2006

lang geleden, toen er nog geen televisie bestond en de mensen 's avonds dicht bij mekaar kropen om naar verhalen te luisteren, deed het volgende de ronde:

lang geleden - toen de dieren nog spraken - leefde er een pad die een mandje en een ongelofelijk fantastisch mes bezat. het lodderig oog van god was op dat mes gevallen: god wou het graag hebben. "goed, zei de pad, je mag mijn mes hebben op voorwaarde dat mijn mandje altijd tot aan de rand met water gevuld is. want een pad heeft water nodig om in leven te blijven." god ging akkoord en kreeg het mes.
daarop liet god drie of vier dagen lang het water met bakken uit de hemel vallen. maar het water stroomde weg langs de spleten in de mand die maar niet gevuld raakte... god zag dat hij zijn belofte niet kon nakomen en daarom liet hij elk jaar van mei tot oktober het water in nog grotere onweders uit de hemel vallen, maar het mandje van de pad bleef leeg lopen.
de pad besefte op zijn beurt dat hij een kat in een zak had verkocht en hij trommelde al zijn vrienden op om het mes van god terug te eisen. daarom hoor je de ontgoochelde padden en kikkers na ieder onweer in koor kwaken. het mes is de bliksem die de wolken doet splijten.