de burkinese versie van dutroux

Ouahigouya, zondag 2 juli 2006

op enen zondagmorgen, bij een tas ivoriaanse espressowijs gezette koffie, palaveren wij met een man die onze sympathie wegdraagt en ons in eerste instantie niet als een porte-monnaie beschouwt. we vinden de toekomst en het verleden van zijn land opnieuw uit, houden ons niet bezig met "vandaag" (hoeft ook niet, het is zondag). het is een hele slimme man. een nuchter denkende man. zo één die uit één stuk bestaat. maar op een bepaald moment verliest hij de pedalen - in mijn ogen althans. de zijne blijven glinsteren. hij vertelt over zijn kindertijd. hij woonde toen nog in het zuiden van het land, in de buurt van Banfora.

zijn koer werd bevolkt door vele mensen en op een avond kwam één van de meisjes niet naar huis. ze was het laatst gezien bij het meer. wij zouden zeggen: ze is verdronken (ons belgisch chauvinisme verbiedt ons luidop te denken dat ze in handen zou gevallen zijn van een dutroux-achtig individu). hij zegt: ze is "genomen" door de watergeest.

familie en vrienden speuren in het ondiepe water, zonder resultaat. de volgende ochtend wordt met nieuwe moed verder gezocht, edoch, tevergeefs. ten einde raad keert iedereen terug naar huis. even later snelt iemand naar hen toe: het levenloze lichaam van het meisje is gevonden. ze vinden haar op een plaats waar wel degelijk gezocht is geweest. vreemd. maar als je goed kijkt, zie je op de bodem een spoor uit het midden van het meer tot bij het lichaam. dus het was wel degelijk een watergeest.

het meisje wordt aan die bewuste oever begraven want als men dat niet zou doen, dan zou haar familie nogmaals getroffen worden door eenzelfde leed (mensen die omkomen in een auto-ongeval worden ook langs de kant van de weg begraven. - zie foto hieronder)

de man kijkt ons strak aan. waarschijnlijk ziet hij het ongeloof in onze ogen. het is immers waar wat hij vertelt want hij heeft ooit een foto van een watergeest gezien. het was dan wel een geest uit ivoorkust, maar die bestaan hier in burkina ook. de geest was een monster met een gigantisch groot lichaam en een ieniemienie hoofdje. deze geest had al heel veel slachtoffers gemaakt tot een blanke het op een goede dag genoeg vond.

hij voer gewapend met een elektrische stoel naar het midden van het meer en liet die daar in het water zakken. hij ging, bij wijze van voorbeeld, op de stoel zitten en zwom terug naar boven. het was een slimme blanke man want hij kon de stoel controleren met een afstandsbediening. de watergeest deed de man na en voor hij er erg in had, zat hij in de grote watergeestenhemel.

… en die foto gaat blijkbaar de wereld rond. ik zal het wel niet verstaan, want ik kom uit europa en in europa bestaan geen watergeesten. hier ben ik in afrika, en hier bestaan dingen die ik niet ken. of wat?